പെറ്റമ്മ മറന്നാലും മറക്കാത്ത സ്നേഹമേ

പെറ്റമ്മ മറന്നാലും മറക്കാത്ത സ്നേഹമേ ക്രൂശിതനായവനെ.. നീയെന്നാശ്രയം..

എല്ലാരുമെന്നെപ്പിരിഞ്ഞപ്പോള്‍..

ആലംബമില്ലാതലഞ്ഞപ്പോള്‍.. 

ഒറ്റയ്ക്കിരുന്നു കരഞ്ഞപ്പോള്‍

നീയെന്‍റെ ആശ്വാസ ധാരയായ് വന്നു..(2)

                            1

എന്‍.. പ്രിയരെല്ലാം എന്നെ വെറുത്തു

ആഴമേറും മുറിവുകളെന്നില്‍ നല്‍കി..

ഞാന്‍.. ചെയ്യാത്ത കുറ്റം ചുമത്തി

എന്‍ മനസ്സില്‍ ഒരുപാടു വേദന ഏകി 

നൊമ്പരത്താലെന്നുള്ളം പുകഞ്ഞു 

നീറും നിരാശയില്‍ തേങ്ങി

അപ്പോള്‍ നീയെന്‍റെ കാതില്‍ പറഞ്ഞു

നിന്നെ ഞാന്‍ കൈവെടിയില്ല..(പെറ്റമ്മ..)

                            2

നിന്‍.. വചനങ്ങളെത്രയോ സത്യം..

ഈ ലോകത്തിന്‍ മായാവിലാസങ്ങള്‍ വ്യര്‍ത്ഥം

ഞാന്‍.. നിന്നോടു ചേരട്ടെ നാഥാ..

നീയാണല്ലോ എന്നെ മറക്കാത്ത സ്നേഹം..

തോരാത്ത കണ്ണീര്‍ മായ്ക്കും യേശുവിന്‍

കുരിശോടു ചേര്‍ന്നു ഞാന്‍ നിന്നു

അപ്പോളവനെന്നെ വാരിപ്പുണര്‍ന്നു

വാത്സല്യ ചുംബനമേകി.. (2) (പെറ്റമ്മ..)