ഇതുവരെയെന്നെ കരുതിയ നാഥാ

ഇതുവരെയെന്നെ കരുതിയ നാഥാഇനിയെനിക്കെന്നും തവ കൃപ മതിയാം (2)

                        1

ഗുരുവരനാം നീ കരുതുകില്‍ പിന്നെ

കുറവൊരു ചെറുതും വരികില്ല പരനെ

അരികളിന്‍ നടുവില്‍ വിരുന്നൊരുക്കും നീ

പരിമള തൈലം പകരുമെന്‍ ശിരസ്സില്‍ (2) (ഇതുവരെ..)

                        2

പരിചിതര്‍ പലരും പരിഹസിച്ചെന്നാല്‍

പരിചില്‍ നീ കൃപയാല്‍ പരിചരിച്ചെന്നെ

തിരു ചിറകടിയില്‍ മറച്ചിരുള്‍ തീരും-

വരെയെനിക്കരുളും അരുമയോടഭയം (2) (ഇതുവരെ..)

                        3

മരണത്തിന്‍ നിഴല്‍ താഴ് വര യതിലും ഞാന്‍

ശരണമറ്റവനായ്‌ പരിതപിക്കാതെ

വരുമെനിക്കരികില്‍ വഴി പതറാതെ

കരം പിടിച്ചെന്നെ നടത്തിടുവാന്‍ നീ (2) (ഇതുവരെ..)

                        4

കരുണയിന്‍ കരത്തിന്‍ കരുതലില്ലാത്ത

ഒരു നിമിഷവുമീ മരുവിലില്ലെനിക്ക്

ഇരവിലെന്നൊളിയായ് പകലിലെന്‍ തണലായ്‌

ഒരു പൊഴുതും നീ പിരിയുകയില്ല (2) (ഇതുവരെ..)